تخم کتان (بذر کتان یا تخم بزرک) به دو شکل ظاهری یافت می‌شود: قهوه‌ای، و زرد طلایی (خود گیاه کتان بیش از ۲۰۰ گونه دارد). با تخم کتان روغن نباتی تولید می‌شود و به عنوان روغن کتان یا روغن بزرک، که یکی از قدیمی‌ترین روغن‌های تجاری است کاربرد دارد. این روغن خوراکی با فشردن سرد و گرم بدست می‌آید. روغن تخم کتان قرن‌ها به عنوان یک روغن خشک در نقاشی و پوشش لاک الکل استفاده می‌شود.
در بذر کتان گلیکوزید سیانوژنیک وجود دارد که ماده ایست پیش مرحله ای برای ایجاد طبیعی یا تولید صنعتی ماده بسیار سمی هیدروژن سیانید (HCN). از ۱۰۰ گرم بذر کتان میتوان ۵۰ میلی گرم هیدروژن سیانید تولید کرد. مواد شیمیایی معده، در صورت مصرف مقدار عادی بزر کتان (اگر بصورت آرد یا کوبیده مصرف شود)، از مسموم شدن انسان جلوگیری میکنند و ضرری متوجه سلامتی انسان نمیشود. داغ کردن، پختن و سرخ کردن بذر کتان گلیکوزید ها را کاملا خنثی میکند. در اواخر سال ۲۰۱۶ سازمان دولتی تغذیه در سوئد (Livsmedelsverket) نظریه خنثی شدن سموم آرد تخم کتان بوسیله گرما را زیر سئوال برده و اخطار داده که در مصرف احتیاط شود. سازمان دیگری تا امروز (اسفند ۱۳۹۵۵) این گفته را تائید نکرده. ولی دانه های نکوبیده کاملا بی ضرر هستند.
